هدف از این تحقیق بررسی سیستم حسابداری در ایران با فرمت docx در قالب 32 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

2ـ1ـ مقدمه

2ـ2ـ سیستم حسابداری در ایران

2ـ3ـ بازار سرمایه نوپای ایران

2ـ4ـ نسبت های مالی

2ـ5ـ شاخص های مالی ارزیابی عملکرد شرکت

2ـ6ـ صورت های مالی و نسبت های مالی

2ـ7ـ عوامل موثر بر گزارشگری مالی به موقع

2ـ8ـ حسابرسی در گزارشگری مالی به هنگام

2ـ9ـ زنجیره تامین گزارشگری مالی

2ـ11ـ هدف حسابداری و گزارشگری مالی

2ـ11ـ1ـ گزارشهای مالی تعهدی

2ـ12ـ گزارش حسابرسی

2ـ13ـ كیفیت گزارشگری مالی و كارایی سرمایه گذاری

2ـ14ـ کیفیت اطلاعات مالی

2ـ15ـ الگو

2ـ15ـ1ـ ویژگیهای یك الگوی خوب

2ـ16ـ ماشین بردار پشتیبان

منابع

بیور معتقد است «پیش بینی بدون اخذ تصمیم امکان پذیر  است ولی کوچکترین تصمیم گیری را نمی توان بدون پیش بینی انجام داد». تصمیم گیری از اجزای جدایی ناپذیر مدیریت به شمار می رود. در واقع تصمیم گیری انتخاب یک راه حل از میان راه حل های مختلف می باشد و مدیر همواره مواجه با مواردی است که اخذ تصمیم را از او طلب می کند، از آنجایی که هدف از تهیه و ارائه اطلاعات حسابداری مالی فراهم ساختن مبنای تصمیم گیری اقتصادی است و هر نوع تصمیم گیری مستلزم کسب اطلاعات، پردازش و تجزیه و تحلیل اطلاعات و استنتاج منطقی و مناسب از اطلاعات است. وجود الگوهایی برای پیش بینی وضعیت مالی شرکت ها در محیط فعالیت تجاری شرکت ها می توانند برای تصمیم گیری مناسب بسیار حائز اهمیت باشد. الگوهای پیش بینی بحران مالی و بحران کسب و کار  یکی از ابزارهای برآورد وضع آینده شرکت هاست و می تواند نشانه ای برای ورشکستگی شرکت ها باشد(لی و سان، 2009).  با شدت گرفتن رقابت در عرصه های مختلف از جمله حسابرسی، مؤسسه های حسابرسی به دنبال بكارگیری راهكارهایی برای افزایش كارایی خود هستند كه برای رسیدن به این هدف باید عوامل تأثیرگذار بر افزایش كارایی را شناسایی و در جهت رفع یا تقلیل بازدارنده های آن تلاش كنند برای تحقق این موضوع حسابرس نیاز به ابزاری دارد تا وی را از وجود احتمال خطر و تحریف آگاه سازد، یكی از این ابزارها استفاده از نسبت های مالی است(گاگنیس و همکاران، 2007).

بحران مالی و نهایتاً ورشکستگی که منجر به بحران کسب و کار می شود می تواند زیان های هنگفتی را برای سهامداران، سرمایه گذاران بالقوه، اعتباردهندگان، مدیران، کارکنان، عرضه کنندگان مواد اولیه و مشتریان در پی داشته باشد. یکی از عوامل اصلی بحران مالی و نهایتاً ورشکستگی شرکت ها عدم وجود کنترل توسط مدعیان مختلف می باشد. مدعیان شرکت ها شامل سهامداران، اعتباردهندگان، مدیران و کارگران، عرضه کنندگان و ... می باشند و مدیریت باید کنترل طولانی بر روی شرکت را که رضایت سهامداران و سایر مدعیان را برآورده سازد، مورد توجه قرار دهد. سهامداران شرکت ممکن است با انجام اعمالی ، کنترل در شرکت را از بین ببرند. آنها می توانند از انواع عملیات تخریبی نظیر عرضه سهام خود در بازار یا استفاده از حق رای بر علیه مدیریت استفاده نمایند. چنانچه با انجام این عملیات قیمت سهام کاهش یابد و شرکت از نظر قدرت مالی با مخاطره مواجه شود کنترل از دست رفته تلقی می شود(هو و همکاران، 2007).